مشکلات ماشینکاری تیتانیوم
(1) ضریب تغییر شکل کوچک است:
این یک ویژگی نسبتاً آشکار در ماشینکاری مواد آلیاژ تیتانیوم است. در فرآیند برش، سطح تماس بین تراشه و صفحه چنگک بیش از حد بزرگ است و ضربه تراشه روی صفحه چنگک ابزار بسیار بزرگتر از مواد عمومی است. چنین راه رفتن طولانی مدت باعث ساییدگی جدی ابزار می شود و اصطکاک نیز در حین راه رفتن رخ می دهد که باعث افزایش دمای ابزار می شود.
(2) دمای برش بالا:
از یک طرف، ضریب تغییر شکل کوچک ذکر شده در بالا منجر به افزایش بخشی از دما خواهد شد. جنبه اصلی دمای برش بالا در فرآیند برش آلیاژ تیتانیوم این است که هدایت حرارتی آلیاژ تیتانیوم بسیار کم است و طول تماس بین تراشه و صفحه چنگک ابزار کوتاه است.
تحت تأثیر این عوامل، گرمای تولید شده در طول فرآیند برش، انتقال آن دشوار است و عمدتاً در نزدیکی نوک ابزار جمع می شود و باعث می شود دمای محلی بیش از حد بالا باشد.
(3) هدایت حرارتی آلیاژ تیتانیوم بسیار کم است:
گرمای حاصل از برش به راحتی دفع نمی شود. فرآیند تراشکاری آلیاژ تیتانیوم فرآیندی با تنش زیاد و کرنش زیاد است که گرمای زیادی تولید می کند و گرمای زیاد تولید شده در طول پردازش نمی تواند به طور موثر پخش شود. روی تیغه، دما به شدت افزایش می یابد، تیغه نرم می شود و سایش ابزار تسریع می شود.
استحکام ویژه محصولات آلیاژ تیتانیوم در بین مواد ساختاری فلزی بسیار بالا است. استحکام آن با فولاد قابل مقایسه است، اما وزن آن تنها 57 درصد از فولاد است. علاوه بر این، آلیاژهای تیتانیوم دارای ویژگی های وزن مخصوص کوچک، استحکام حرارتی بالا، پایداری حرارتی خوب و مقاومت در برابر خوردگی هستند، اما برش مواد آلیاژ تیتانیوم دشوار است و راندمان پردازش پایینی دارند. بنابراین، چگونگی غلبه بر دشواری و راندمان پایین پردازش آلیاژ تیتانیوم همیشه یک مشکل فوری بوده است که باید حل شود.