اولین چیزی که باید در مورد آن صحبت کرد پدیده فیزیکی پردازش آلیاژ تیتانیوم است. اگرچه نیروی برش آلیاژ تیتانیوم فقط کمی بیشتر از فولاد با همان سختی است، پدیده فیزیکی پردازش آلیاژ تیتانیوم بسیار پیچیده تر از پردازش فولاد است که باعث می شود سختی پردازش آلیاژ تیتانیوم افزایش یابد.
رسانایی حرارتی اکثر آلیاژهای تیتانیوم بسیار کم است، فقط 1/7 فولاد و 1/16 آلومینیوم. بنابراین، گرمای تولید شده در فرآیند برش آلیاژهای تیتانیوم به سرعت به قطعه کار منتقل نمی شود یا توسط تراشه ها از بین نمی رود، بلکه در منطقه برش تجمع می یابد و دمای تولید شده می تواند تا 1000 درجه سانتیگراد یا بیشتر باشد. ، که باعث می شود لبه برش ابزار به سرعت سایش، تراشه و ترک بخورد. تشکیل لبه ساخته شده، ظاهر سریع یک لبه فرسوده، به نوبه خود گرمای بیشتری را در ناحیه برش ایجاد می کند و عمر ابزار را بیشتر کوتاه می کند.
دمای بالای تولید شده در طول فرآیند برش، یکپارچگی سطحی قطعات آلیاژ تیتانیوم را نیز از بین می‌برد و در نتیجه دقت هندسی قطعات کاهش می‌یابد و پدیده سخت شدن کار می‌شود که به طور جدی مقاومت خستگی آن‌ها را کاهش می‌دهد.
خاصیت ارتجاعی آلیاژهای تیتانیوم ممکن است برای عملکرد قطعات مفید باشد، اما در طول فرآیند برش، تغییر شکل الاستیک قطعه کار یکی از دلایل مهم ارتعاش است. فشار برش باعث می شود قطعه کار "الاستیک" از ابزار دور شود و جهش کند به طوری که اصطکاک بین ابزار و قطعه کار بیشتر از عمل برش باشد. فرآیند اصطکاک همچنین گرما تولید می کند و مشکل هدایت حرارتی ضعیف آلیاژهای تیتانیوم را تشدید می کند.
این مشکل در هنگام پردازش قطعات با دیواره نازک یا حلقه‌ای شکل که به راحتی تغییر شکل می‌دهند، جدی‌تر است. پردازش قطعات جدار نازک آلیاژ تیتانیوم با دقت ابعادی مورد انتظار کار آسانی نیست. زیرا هنگامی که ماده قطعه کار توسط ابزار رانده می شود، تغییر شکل موضعی دیواره نازک از محدوده الاستیک فراتر رفته و تغییر شکل پلاستیک رخ می دهد و استحکام و سختی ماده نقطه برش به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. در این مرحله، ماشینکاری با سرعت برش تعیین‌شده قبلی خیلی زیاد می‌شود و بیشتر منجر به سایش ابزار تیز می‌شود. می توان گفت که "گرما" "علت ریشه ای" است که پردازش آلیاژهای تیتانیوم را دشوار می کند.
به عنوان یک پیشرو در صنعت ابزار برش، Sandvik Coromant به دقت دانش فرآیندی را برای پردازش آلیاژهای تیتانیوم گردآوری کرده و با کل صنعت به اشتراک گذاشته است. سندویک کرومانت گفت: بر اساس شناخت مکانیزم فرآوری آلیاژهای تیتانیوم و افزودن تجربیات گذشته، دانش اصلی فرآیند فرآوری آلیاژهای تیتانیوم به شرح زیر است:
(1) درج هایی با هندسه مثبت برای کاهش نیروی برش، حرارت برش و تغییر شکل قطعه کار استفاده می شود.
(2) برای جلوگیری از سخت شدن قطعه کار، تغذیه ثابت داشته باشید، ابزار باید در طول فرآیند برش همیشه در حالت تغذیه باشد و مقدار برش شعاعی ae باید 30٪ شعاع در طول فرز باشد.
(3) مایع برش فشار بالا و جریان زیاد برای اطمینان از پایداری حرارتی فرآیند ماشینکاری و جلوگیری از تخریب سطح قطعه کار و آسیب ابزار به دلیل دمای بیش از حد استفاده می شود.
(4) لبه تیغه را تیز نگه دارید، ابزارهای کند باعث ایجاد گرما و سایش می شوند که به راحتی می تواند منجر به خرابی ابزار شود.
(5) ماشینکاری در نرمترین حالت آلیاژ تیتانیوم تا حد امکان، زیرا ماشینکاری مواد پس از سخت شدن دشوارتر می شود و عملیات حرارتی باعث افزایش استحکام مواد و افزایش سایش درج می شود.
(6) از شعاع یا پخ بزرگ بینی برای برش استفاده کنید و تا حد امکان لبه های برش را در برش قرار دهید. این کار نیروی برش و حرارت را در هر نقطه کاهش می دهد و از شکستگی موضعی جلوگیری می کند. هنگام آسیاب کردن آلیاژهای تیتانیوم، در بین پارامترهای برش، سرعت برش بیشترین تأثیر را بر عمر ابزار vc دارد و به دنبال آن مقدار برش شعاعی (عمق آسیاب) ae قرار دارد.
زمان ارسال: آوریل-06-2022